Dat waren nog eens tijden… Toen er gewoon gerookt werd op school. Onder het afdak van het fietsenhok. Asbak op de hoek van de vergadertafel. Als je het even niet meer zag zitten, stak je even een peukie op. Heerlijk. Weg werkdruk.

En zo werden er afgelopen jaar sigarettenpakjes de scholen in gesmokkeld, om uit te delen tijdens de vergadering over de verdeling van de werkdrukgelden.

Twee mini-boekjes per pakje (één speciaal voor de bietsers). Om te fantaseren over wat je allemaal met €65.000,-  kan doen (heel veel ijsjes kopen, of een saab cabrio. Of een jaar lang een werkster voor elk teamlid), om een potje mini-bull-shit-bingo te spelen, krankzinnige buitensporige ideeën te bedenken of een persoonlijke mini-werklust-analysesheet in te vullen.

En toen kwamen er ideeën. Die misschien niet eens zo vreemd zijn. Als je eens verder kijkt dan het gewone. En niet alleen de rechte paden, maar ook de spannende paden en de ongebruikelijke volgt. Soms neem je de dingen serieus door ze eens vanuit een niet serieus licht te bekijken. Om daarmee uit de groef te komen. Je kunt de werkelijkheid veranderen door er met ander perspectief in te gaan.

Dus: ogen dicht, inhaleer, blaas uit en geniet.
Van dit pakje Werkdrukverlichting.

Stoppen kan altijd nog…